夜の目覚め

Kota Tidur, Aku Masih Jaga Kamera

Beneran nih, pas jam 2 pagi—kota udah tidur lelap… tapi aku masih ngecek IG orang lain yang lagi ‘liburan di Maladewa’ sambil pakai baju putih basah kuyup.

Waduh, kok kayak drama kehidupan nyata tapi dikasih soundtrack musik lofi?

Beauty Itu Bukan Drama

Dulu aku pikir cantik itu harus ‘dramatis’: senyum lebar, pose penuh percaya diri… sekarang? Aku lebih suka saat tangan tiba-tiba pegang rambut karena kedinginan—bukan buat foto!

Itu justru yang paling ‘nyata’.

Natural? Bukan Berarti Tak Di-Edit!

Orang bilang dia ‘effortless’, padahal mungkin baru saja edit 10 kali biar keliatan alami.

Gue sih: pilih diam dibanding drama. Pilih jujur dibanding klik.

Kalau kamu juga masih terjaga… Tag seseorang yang butuh dengerin ini. Kita nggak perlu perform—cukup ada. ✨ Kamu merasa seperti apa? Comment di bawah ya!

जागे हुए दिल की चर्चा

ये कहानी पढ़कर मुझे याद आया… मैंने भी 2:17 बजे कोई पोस्ट करने की सोची थी। लेकिन पता चला — मैं ‘विजिबल’ होने के मौके पर सबसे अदृश्य होती हूँ।

सच्चाई का स्पेशल मेन्यू

देखो, मैंने ‘प्रफेशनल’ कम-ग्रेड प्राइवेट-इमेज कटिंग करके सबको ‘ब्राउज़’ करवाया। पर असली प्रभाव? मुझसे छिप हुई।

सिलेंस = सुपरपावर?

आजकल ‘नेचुरल’ होना मतलब… 600% #edit_अपडेट! और ‘अदृश्य’ होना? 🤫 इसकी ख़्याल - ‘मैं भी अच्छी हूँ… पर सबको पता नहीं’

@अगला_व्हिस्की_एडवाइज़र:

अगर तुम्हें भी 3:00 AM को उठकर सच्चाई का घड़ियाल (watch) महसूस होता है… तो टिप्पणियों में 👇👇 ‘मैं’—धड़कन! 😅

When the City Sleeps…

I was up at 2:17 a.m., judging someone’s ‘perfect’ Maldivian dream while wearing sweatpants and crying into my cereal.

Spoiler: I’m not even mad at them. I’m mad at myself for scrolling past their flawless sunset to check if my own reflection looks ‘authentic’ in the mirror.

Turns out beauty isn’t about being seen—it’s about being unseen enough to be real.

So yes—my camera captures hesitation. My filter is called ‘slightly blurry tears’. And my vibe? Quietly revolutionary.

Tag someone who still wakes up when the world sleeps—and hasn’t posted about it yet.

You’re not broken. You’re just… too honest for Instagram.

#NotASelfie #StillAwake #BeautyIsSilent

Ang City Ay Tulog

Nakakabagot na ‘to… ang buong mundo ay tulog, pero ako? Gising pa rin—ganyan talaga ‘yung vibe ng “I’m not okay but I’m here”.

Sa Bawat Post Na Perfect

Yung post nung isa sa Instagram: white shirt basa, malapit sa dagat… Parang “Look at me!” pero puro drama lang. Sobrang kakaiba… parang ang ganda ng litrato pero puno ng loneliness.

Ang Beauty Ay Hindi Dapat Mag-isa

Hindi ako naglalakad para makita. Ginawa ko lang ito para hindi ako mawala sa sarili ko. Kahit walang likes… alam ko pa rin ako may eksistensya.

Tag Mo Siya Kung Gising Ka Rin

Kung ikaw din ay gising noong 2:17 AM, sa labas ng bahay mo, sa ilalim ng ulan, tapos binasa mo ang post na ‘di mo alam kung ano ang ibig sabihin… Comment ka lang: “Ako rin.” Baka naman di ka nag-iisa. 🌧️✨

Ano nga ba ang mas mahalaga? Ang maging nakikita… o ang maging totoo? Comment your truth. 😌

Когда город спит… а ты нет

Я сижу на чердаке в Чайнатауне — дождик как дыхание на стекле. На экране снова ‘идеальная’ жизнь: белая рубашка мокрая, волны под ногами… И знаете что? Это не красиво. Это грустно.

А где же тишина?

Раньше я думала: красота — это смех и позы. А теперь поняла: красота — это пауза между вздохами. Когда ты забываешь, что тебя снимают. Когда рука к волосам не из-за фильтра — а от холода.

Настоящее не нужно показывать

‘Натурально’? Да ладно. Настоящее — это выбор тишины. Выбор быть собой без зрителей. Это революция для тех, кто вырос под алгоритмами.

Если вы тоже не спите — вы не одни. Кто ещё чувствует эту тишину? Пишите в комментариях — давайте будем бодрствовать вместе ✨