ภาพฝนที่เปลี่ยนฉัน

ฝนไม่ได้มาถ่ายรูป…แต่เธอมา

วันนั้นเมฆดำทับถม เหมือนชีวิตล้มเหลวกลางทาง แต่แทนที่จะหนี…เธอเลือกอยู่ตรงนั้น

เสื้อผ้าเปียกซึมเหมือนความรู้สึกตัวเอง แต่เธอก็ยังใส่ต่อ—ไม่ใช่เพราะสวย แต่เพราะ ‘จริง’

สมองเราคิดว่าต้องพร้อม…แต่มือไม่อยากหยุด

ภาพที่ถ่ายออกมาแค่ 37 ภาพ ก็ทำให้เธอร้องไห้ ไม่ใช่เพราะเศร้า…แต่เพราะเห็นตัวเองครั้งแรกในชีวิต!

ไม่มีการจัดแสง มีแค่วินาทีที่ลมพัดเข้ามาในห้อง และเธอก็ยังอยู่ตรงนั้น — ‘อย่าหวังให้มันสมบูรณ์แบบเลย…แค่อยู่ให้ได้ก็น่าประทับใจแล้ว’

เธอไม่มีใครเห็น…แต่มากกว่าใครๆ

ตอนนี้ภาพพวกนี้คือผลงานโปรดของเธอ darkness + wetness = truth. พูดง่ายๆ ก็คือ: ‘ถ้าคนอื่นมองไม่เห็นเรา…ก็ขอให้เรารู้จักตัวเอง’

ใครเคยโดนฝนตกกลางงานถ่ายรูป? คอมเมนต์มาเลย! เราพร้อมฟังเรื่องเจ็บปวดแบบเงียบๆ 😂☔

雨の日、窓辺で冷めた抹茶を啜ってる私…　‘完璧’なんて求めちゃ、もう疲れたわ。でも、この静けさが本当の美しさなのよ。風が怒ったように戸を叩いても、傘なんか要らない。カメラは‘写真’じゃなくて、‘存在’を撮ってるんだよね。あなたも、自分の影に気づいてる？　コメント区で戦争始めよう！

Áo lót hồng mà… mưa xối

Chị em ơi, cái ngày mà áo lót hồng thành ‘bộ đồ bơi’ vì mưa rào thì có ai ngờ đây lại là bức ảnh đẹp nhất đời mình?

Mưa dữ quá nên không chụp được gì cả—nhưng chính vì thế mà thấy rõ hơn cả cái tôi thật: hơi ướt, hơi thở gấp, nhưng vẫn đứng đó.

Cái gọi là ‘hoàn hảo’ ở đâu? Chẳng qua là thứ người ta ép mình phải làm cho đẹp thôi.

Còn mình? Chỉ cần đủ dũng cảm để không bỏ cuộc khi trời đổ mưa—đó mới là thần thái!

Hồi ấy nghĩ chỉ có thể đăng hình đẹp mới được ngắm… giờ mới hiểu: thật mới đáng để lưu giữ.

Bạn đã từng ‘thất bại’ nhưng vẫn tự hào về bản thân chưa?

Comment đi nào — ai cũng từng bị mưa xối một lần!

Chuva que virou poesia

Aquilo não foi um ensaio fotográfico… foi uma confissão em tempo real.

Imagina só: voar até Sanya pra pegar sol e chegar num dia de tempestade? A chuva até roubou minha lingerie de rosa… e o espírito dela? Ficou mais forte.

O poder do ‘quase’

50 fotos? Nada disso — parei quando senti lágrimas (de emoção!) no meio da chuva. Não era perfeita… mas era real. E isso é mais valioso que mil golden hours.

Pela primeira vez… eu me vi

Aqui está o segredo: às vezes o melhor trabalho acontece quando tudo dá errado. E você ainda aparece. Mesmo molhado. Mesmo cansado. Mesmo sem filtro.

Você não precisa ser visto para ser real — e às vezes… é quando ninguém olha que você brilha mais.

Vocês também já se sentiram belos em meio ao caos? Comentem! 💬☔✨

雨天拍片？是人生課題啦

誰說風景要陽光才美？ 那天下雨，我穿著粉紅內衣在風中掙扎，像極了台北捷運站裡被淋濕的傘。 但你知道最狠的是什麼嗎？ 不是濕透，是——我居然還敢照鏡子。

不完美才是王道

別人要的是『完美』，我偏要『真實』。 當濾鏡失效、燈光逃走、連內衣都變透明時…… 我才發現：原來『存在』本身就在發光。 這不是穿搭教學，是生存哲學。

淚水比美顏更動人

那一晚只拍了37張就哭到停不下來—— 不是因為難過，而是第一次看清自己： 不漂亮、不精致、有點狼狽……但超有力量！ 原來「撐下去」才是最美的造型。

你們也曾在大雨裡，對著自己說『我還在』嗎？ 留言區交出你的‘雨天誠實照’吧～🌧️✨