ตอนตีสองสิบเจ็ด ฉันยังไม่หลับ… เพราะเมืองเขาหลับแล้ว แต่ฉันยังหายใจอยู่กับข้ามื้อของแม่ 🌙 ไม่มีฟิลเตอร์ ไม่มีเพลง แค่แสงเหลืองอ่อนๆ ที่ตกบนผนวจกำแพง — มันพูดแทนคำพูดของฉัน ข้ามื้อที่เหลือ? กะปิหมูเบนโต้ครึ่งกล่อง… เธอไม่ได้กินหมด เพราะเธอรู้ว่า ‘ความเงียบ’ เป็นของขวัญที่แพงที่สุด คุณเคยนอนหลับแบบนี้ไหม? 👇