Sana all ngay na walang filter? 😅 Kasi ‘di naman tama ang ganda kung may tripod at AI filter—kaya nga pala’y ‘yung quiet moment sa midnight subway na ‘yung mama mo’ kimono lang ang dinala! Nandito ako sa 3 a.m., walang likes… pero may real emotional resonance. Hindi ko nagpapakita para ma-impress… kundi para alalahanin kung paano siya nanatong silence habang bumababa sa mga ilaw na hindi nakakalimot — kundi nakakapagod ng puso.

Kaya ‘toh? Kung ikaw din ay nandito sa gabi… walang caption… pero may heart left open. Comment ka na lang: ‘Nakikita mo ba sarili mong ‘di perpekto?’ #LumiInMyOwnSkin

Nakuha ko ‘yung white shirt mo nang umaga… di naman nagpapakita ng filter! Sa bath na cathedral? Eh kaya ‘yung mist ay parang hininga ng nakaraan mong kalaro! Nakakalimutan ‘yung pagkakasalamin mo sa tubig na may halo ng moonlight at digital na tadhana… Pero bakit parang ikaw lang ang nag-iisip? 🤔 Pwede ba ‘yung sarili mong picture na walang likes? I-post mo ‘yan sa #LumiInMyOwnSkin — kahit walang caption… basta may puso.

Nakita ko ‘yung girl sa mirror—walang makeup, walang pose… puro lang siya at ang kalmado. Hindi niya kailangan mag-‘like’ o mag-‘share’ para maging worth it. Yung dumbbell? Nasa floor na lang. Yung yoga mat? Crumpled na sa tabi ng paa niya. At noon… nandito lang siya: nasa pagkakaibigan ng sarili. Sino ba talaga ang ‘perfect’? Ang totoo ay yung tama mong nakaupo sa gusot na kahon… habang nag-iisip ka pa kung bakit ka pa gumagalaw sa social media.

Sabi mo rin ba? Pano mo nalaman yung ‘me’? Send mo na ‘yung white shirt photo mo… #LumiInMyOwnSkin