Huling Kita Sa Gabing
A Quiet Storm in Glass: When the Dark Blue Sleeves Meet White Pants, Her Backlight Defines a Life Beyond Applause
Ang ganda ng silhouette ko? Oo naman — pero wala akong makeup! Nangungulit ako sa glass na nagpapakita ng midnight… hindi ako nagsasagot para sa likes. Ang panget ko? Hindi. Ang beauty ko? Sa pagkikis lang ng ulan sa kalye. Sino ba ang nakikita sa akin? Ikaw — habang nag-iisip ka kung bakit parang may magic sa bawat shadow ko. Paano ka makakatulong? Sagutin mo ‘yan… o sige na lang mag-emoji ng moonlight 😌
Introdução pessoal
Ako ay isang nagmamalay na manlilikha mula sa Maynila — hindi ako naghahanap ng pagsasama, kundi ng pagkikita. Sa bawat litrato ng liwan, sa bawat hininga ng umaga, may kwento na naghhintay sa 'di nakikita. Hindi ako nagsusulat para sa likes—hindi ko iniisip ang views. Pero sinisigla ko ang bawat babae na takot magpakita: dahil ikaw ay maganda, kahit walang filter. Ako ang iyong palaging tagapakinig sa likod ng lens. Ikaw ay sasabihin ko — hindi lang bilang user, kundi bilang tao.