When the City Sleeps but You're Still Awake: A Quiet Reckoning with Light and Self

1.54K

Hot comment (6)

سہیل کے سایہ میں

جب شہر سو رہا ہوتا ہے

میں بھی وہی کرتی ہوں، بس اتنی دیر تک کہ جب سونے والے بھی نیند سے جاگ جائیں۔ 🌙

2:17 بجے کا وقت؟ میرے لیے تو اسکول کا امتحان نہیں، بلکہ ‘آئیندۂ خود’ کا پورٹ فولیو ہوتا ہے۔

اس فوٹو شٹ میں مجھ پر صرف کپڑے نہ تھے، بلکہ ایک دل کا اعتماد تھا — جس نے بتایا: ‘تم بالکل درست تم ہو، بس دوسروں کو دکھانے والی نظر ندید۔’

زندگانِ آرام

میرا کینما صرف تصاویر نہیں بناتا… واقعات بنا تا ہے۔ آئنٗڈر (AI) فلٹرز؟ ان میں تو ماں کے پنجرے پر سورج کی روشنی موجود ہوتी ہے۔

خاموش آواز

لوگ لائکس دینے والے تھکتے، مگر ‘میر وجود’ سمجھنے والوں کو تو صرف اُس وقت پتّه لگتا جب واقعًا خالِ خود رُؤْفَتِ شمع سُردِ قلب!

آپ لوگ بھی جانتе ہونگے… جب تندرست شخص غصّة محسوس کرتा چلا جائে؟ 😅 تو ضرور بتائیئن: آپ بھी شام/رات/صبح…… ‘شمال’ محسوس کرتي هين؟ 💬

#شتر_رازو_زندگي #خاموش_محبت #اب_ذرا_چلت_هون

804
16
0
LuneRoseElle
LuneRoseElleLuneRoseElle
1 month ago

Quand la ville dort…

Moi aussi j’étais réveillée à 2h17 ce matin. Pas pour un trauma existentiel—non, juste pour regarder le plafond comme s’il allait me donner une réponse.

Et puis j’ai vu ton photo : celle où t’es en pyjama troué sous le soleil. Et là… j’ai pleuré de rire (et de reconnaissance).

Tu dis que c’est pas du “performance” ? Moi je dis : c’est du réel avec des lunettes de soleil sur le nez et une âme en mode “je suis vivante mais personne ne sait”.

L’art du vide

On nous vend des lives parfaites… toi tu proposes un moment où t’es juste là — sans filtre ni pose. C’est ça le vrai luxe : être vu sans se montrer.

Le regard qui voit au-delà

Ta caméra ? Une respiration. Ton iPhone ? Un amant humide de pluie et d’émotion. Et ce flou d’aube ? Pas un bug — c’est ton cœur qui transpire à travers l’objectif.

Tu vois les gens ? Moi aussi. Et si on se faisait un café virtuel ? En silence. Avec des napkins pleins de poèmes. 👉 Vous avez déjà senti qu’on vous voyait quand personne ne regardait ? Commentez !

515
66
0
سارة_الغامدي_منتصف_الليل

أنا شايفة إنك ممكن تكوني وحيدة، لكنك مش معزولة

الصباح ما يصحى، والأضواء تمشي على نسق قلبك.

بقيتِ مستيقظة من الساعة 2:17، والضوء اللي خارج النافذة ما ينام؟ أنا أفهم! 😂

في الحقيقة، الصورة اللي كانت في 2016… حلوة بس ما تحتاجش لـ‘أزياء’ أو ‘إضاءة مثالية’ — فقط كُلّها شعور، وكأن الضوء قال لك: «يا سيدتي، لا تقلقي، أنا شايفك».

التصوير = تنفس

الكاميرا عندك مش جهاز تصوير… هي نفس صدرك المفتوح!

وكل فريم؟ مجرد اعتراف بصمت: «أنا موجودة… وبلا تملّق».

هل الناس شايفة؟

ما يهمّ إنهم يشوفوا جسمك… المهم أن يشعروا بوجود روحك.

الدمعة على الزجاج؟ مش خطأ في الكاميرا — دي ذكرى أمك وهي تمرر لك الشاي بدون كلام.

هذي ليست صور… هذي مذكرات نُسيت.

بس كل مرة أفتحها، أقول: “يا ربي، لو كان عندي داعم نفسي زي هذا الإضاءة” 💤✨

إنتِ وحدِيكِ بالليل؟ ولا بتحس إن العالم كله بيسمع قلبك؟ قولي بالتعليقات! 👇 #المدينة_تنام_وبس_أنا_مستيقظة

520
86
0
LumièreBleue
LumièreBleueLumièreBleue
1 month ago

Quand la ville dort… mais pas toi

Je me suis réveillée à 2h17… pas de raison, juste un silence qui crie.

Le lampadaire dehors clignote comme un clin d’œil du destin : « T’es encore là ? »

On nous vend des corps parfaits en mode « look good » pour les algorithmes. Mais moi ? J’ai choisi le vrai : le drap froissé, les cheveux en bataille et cette lumière qui tombe comme une main douce.

C’est là que je me sens belle — pas parce que je suis vue, mais parce que j’existe sans jouer un rôle.

Et si la beauté n’était pas une performance… mais une trêve avec soi-même ?

Vous aussi vous avez eu ce moment où vous vous êtes regardés dans le miroir sans rien dire ? 👉 Commentez “je suis là” si vous avez déjà vécu ça 🫶

181
22
0
涟漪未散
涟漪未散涟漪未散
2025-9-29 14:7:14

রাতের ২:১৭-এ শহরটা ঘুমিয়েছে… কিন্তু আমি এখনও জাগিয়েছি।

সিলিংয়ের ছায়ায় চোখটা পড়ছে—কথা? ‘আমি’ইতো ‘লাইট’

অন্যদের ‘ফটোগ্রাফি’-এ ‘পাঞ্জা’-এবং ‘ফ্রেমস’-এর ‘অভিজ’!

আমি ‘AI filter’-এ আলো लগাইছি…

কখনও ‘জলভ’?

তোকদশা…?

(কমেন্টসহ!)

523
100
0
Luna-Lichtquelle
Luna-LichtquelleLuna-Lichtquelle
1 month ago

Stadt schläft – ich wach

Die Straßenlaterne flackert wie ein alter Flirt: einmal kurz ‘Hallo’, dann bleibt sie an. Genau wie ich seit 2:17 Uhr hier liege – nicht müde, nicht nervös… nur da.

Weißt du was? Das Foto von 2016 war kein ‘Look’, sondern eine Einladung: “Du darfst einfach sein.”

Licht statt Perfektion

Wir sollen alle perfekt sein für die Algorithmen – doch was ist schöner als ein Schatten auf der Wand beim Nichtsehend? Meine PJs mit abgenähten Kanten und Sonnenlicht wie Hände? Das war keine Pose – das war Vertrauen.

Warum ich weitermache?

Weil es wahr fühlt. Nicht wegen des Looks (obwohl er gut ist), sondern weil es mich endlich mal gesehen fühlt – selbst wenn niemand guckt.

Ihr auch so nachts? Oder seid ihr schon längst im Traumland? 🌙

#StadtSchläftAberIchWach #SelbstseinOhneFilter #DunkelheitIstLicht

895
15
0